سومین پیروزی مادورو؛ اتمسفر پایدار ضدآمریکایی در منطقه لاتین‌تبار

در انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا که در رقابتی تنگاتنگ و به شدت دوقطبی برگزار شد، «نیکلاس مادورو» رئیس‌جمهور ونزوئلا و نامزد اصلی احزاب چپ‌گرا با کسب ۵۱ درصد آرا، برای بار سوم و به مدت ۶ سال دیگر رئیس‌جمهور این کشور باقی ماند.

شورای ملی انتخابات ونزوئلا میزان مشارکت مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری را ۵۹ درصد اعلام کرد. در این انتخابات ۱۰ نامزد احزاب و جریان‌های مختلف سیاسی برای تصدی پست ریاست‌جمهوری با هم رقابت کردند.

«ادموندو گونزالس» نامزد احزاب راست افراطی و جریان‌های غرب‌گرا رقیب اصلی مادورو بود که حتی برخی تحلیلگران پیش‌‍بینی می‌کردند که در این دور از رقابتها گونزالس پیروزی شود اما مردم دوباره به مادورو رای دادند.

مادورو پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری با حضور در جمع هواداران خود در کاراکاس، پایتخت این کشور اعلام کرد ما در انتخابات هیچ کشوری دخالت نمی‌کنیم، و اکنون به عنوان ریاست‌جمهوری ونزوئلا می‌خواهم که به حاکمیت، قانون اساسی و اراده مردم ونزوئلا احترام بگذارید.

وی همچنین با گرامیداشت رهبر فقید پیشین این کشور گفت:«این پیروزی شماست آقای چاوز». مادورو در ادامه افزود:«از امروز صلح و ثبات در کشور برقرار خواهد شد، این پیروزی برای صلح، ثبات و میراث جمهوری‌خواهان است و این پیروزی برای برابری است».

معترضان به سلامت انتخابات

با وجود اعلام پیروزی مادورو، اما گونزالس و احزاب مخالف دولت، صحت نتایج انتخابات را زیر سوال برده و خوستار شفافیت آراء شدند. ماریا کورینا ماچادو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا با عدم قبول شکست حزبش در انتخابات، مدعی شد که گونزالز ۷۰ درصد آراء را از آن خود کرده است. این درحالی است که ناظران انتخاباتی که از آفریقای جنوبی و روسیه به ونزوئلا رفته‌اند اعلام کردند که فرایند رأی گیری در انتخابات ریاست جمهوری این کشور آزاد، عادلانه و شفاف بوده است.

پیش‌تر خورخه رودریگس، رئیس ستاد انتخاباتی ونزوئلا و نامزد حزب سوسیالیست متحد و قطب میهنی سیمون بولیوار بزرگ، نسبت به توطئه ادعای تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور از سوی برخی مخالفان دولت هشدار داده بود.

رودریگس تاکید کرد که در پشت این اقدامات، آن‌ها به دنبال احیای مجدد روندی هستند که در ژانویه ۲۰۱۹ در این کشور کارائیب انجام شد، زمانی که خوان گوایدو، رهبر وقت مخالفان دولت خود را به عنوان رئیس‌جمهور موقت ونزوئلا معرفی کرد.

مشت محکم مردم ونزوئلا به برنامه‌های آمریکا و غرب‌گرایان

انتخابات ونزوئلا در شرایطی برگزار شد که در چند سال گذشته آمریکا و غربگرایان داخلی کمر به سرنگون کردن دولت مادورو بسته بودند اما او بر چالش‌های سیاسی و تاحدودی اقتصادی غلبه کرد و توانست وضعیت داخلی را سر و سامان داده و مجددا اداره کامل امور را به دست بگیرد. پیروزی مجدد مادورو نشان داد که مردم سیاست‌های مداخله‌آمیز آمریکا را نمی‌پذیرند و حاضر نیستند سرنوشت مدیریت این کشور نفت خیز را به طرفداران غرب واگذار کنند.

از آنجا که ونزوئلا که در دهه‌های اخیر به عنوان ضربه‌گیر دولت‌های چپگرای آمریکای لاتین در برابر امپریالیسم آمریکا به ایفای نقش می‌پرداخت، لذا پیروزی مادورو شکست بزرگی برای دولتمردان کاخ سفید بود که در سال های گذشته با انواع فشارها تلاش کرده بودند تا میان دولت و مردم ونزوئلا اختلاف و شکاف بیاندازند و گزینه مورد نظر خود را به قدرت برسانند.

به همین دلیل سران کاخ سفید نتوانستند خشم خود را از نتایج انتخابات اخیر ونزوئلا پنهان کنند. آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا با دخالت آشکار در امور داخلی ونزوئلا مدعی شد:«ما عمیقاً نگران اعلام پیروزی مادورو در انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا هستیم. پیروزی مادورو بیانگر اراده و آرای مردم ونزوئلا نیست».

آمریکا که از سال۱۸۲۳ و بر اساس دکترین مونروئه، آمریکای لاتین را حیاط خلوت خود اعلام کرد، همواره دنبال این بود که کشورهای این حوزه را با سیاست‌های خود همسو کند و کشورهایی که در برابر واشنگتن جبهه گرفته‌اند، با تیغ تحریم‌ تنبیه شده‌اند.

کشورهای آمریکای لاتین هم دهه‌ها است که با سیاست‌های امپریالیستی آمریکا مبارزه می‌کنند و با مداخلات گسترده واشنگتن در امور داخلی خود مواجه هستند.

دولت آمریکا بارها با حمایت از غربگراها کودتاهایی را علیه دولتهای قانونی آمریکای لاتین به راه انداخته تا دولتی مطیع بر سر کار بیاورد. با اینکه آمریکا میلیاردها دلار هزینه کرده تا بتواند غربگرایان را به قدرت برساند اما مردم لاتین‌تبار پروژه‌های کاخ سفید را ناکام گذاشته‌اند و قدرت‌گیری رهبران چپ و ضد غرب در آمریکای لاتین بر این مسئله صحه می‌گذارد.

ظهور چپ به روندهای استقلال‌طلبانه روزافزون در سیاست خارجی کشورهای منطقه که به دنبال رهایی از رابطه وابستگی از آمریکا بودند، کمک کرد. این منطقه اکنون نه تنها حیاط خلوت برای آمریکا نیست بلکه با حضور قدرت‌های فرامنطقه‌ای مانند روسیه، چین و ایران، به منطقه تهدید برای آن تبدیل شده است.  

مادورو ادامه دهنده راه چاوز

مادورو تا دو دهه پیش فردی ناشناخته در بین مردم ونزوئلا بود. پیش از مرگ غافلگیرکننده چاوز، کمتر کسی تصور می‌کرد او که یک راننده ساده کامیون بود روزی رهبری این کشور را برعهده بگیرد.